Η ΜΑΧΗ ΣΤΟ ΥΨΩΜΑ ΚΟΛΟΚΑΣΙΔΗ

Τό πρωί τι 16ης Αυγούστου ο Αρχηγός του ΓΕΕΦ δίνει κατεπείγουσα εντολή στόν διοικητή της Α! Μοιρας Παπαμελετίου, νά παράσχη αντιαρματική κάλυψη μέ έξι στοιχεια ΠΑΟ στήν πράσινη γραμμή, προστατέυοντας τήν Κυπριακή πρωτέυουσα από τήν τούρκικη επίθεση.

     Ο Διοικητής της Α!ΜΚ Παπαμελετίου ζήτησε από τόν Υπλγο Νίκο Ντούβα που είχε τα βαρία όπλα να παρει δυο αυτοκίνητα και μαζί με τόν Υπλγο Νίκο Κοϊμτζογλου και μερικους κομάντος που είχαν ερθει μαζί τους απο την Γ!ΜΚ, να ετοιμαστούν γρήγορα γιατί οι Τούρκοι μπαινου στην Λευκωσία. Ολο το πρωίνο οι Τούρκοι βομβάρδιζαν συνεχώς τήν Λευκωσία και τα περίχωρα.
  
Ο Ντούβας ώς επικεφελής ενημερώνει τον Κοϊμτζογλου οτι με τα τρία στοιχεία ΠΑΟ θα μεταβεί στη Λουριντζίνα στο Πυρόϊ και ο Κοϊμτζογλου στις παρυφές Λευκωσίας οπου θά τον περίμενε καποιος Ταγματάρχης.

Πράγματι, ετσι έγινε, του διέθεσε μια μερσεντές και εναν Κύπριο οδηγο, και τους ακολούθησε ενα μπεντφορντ με στρατιώτες προς τήν αντιπροσωπεία του Κολοκασιδη, στο παουνταπάουτ στη Ford . Eκεί παίρνει εντολή απο τον διοικητη του 212 ΤΕΦ να προωθήσει ενα ΠΑΟ στο ύψωμα 180.  Tο 1ο ΠΑΟ με τόν καταδρομεα Μανώλη Μπικάκη σκοπευτή, τον ασυρματιστή Σερέτη και δύο ακομα καταδρομείς ξεκινησαν προς το υψωμα. Τα άλλα δύο στοιχεία με επικεφαλή τον Κοϊμτζογλου πήγαν στήν διαστάυρωση των οδών Λεωφόρου Δημοκρατιας και Γρηγορίου Αυξεντίου. Σκοπευτής στο ένα ήταν ο καταδρομέας Στέφανος Φωτιάδης και στο αλλο ο δεκανέας Αθανάσιος Βαλέρας.

                                               Απο τό ημερολόγιο της Α! μοίρας

Ο Σερέτης Αλεξ. Χόλης Γεωρ. Καβακίωτης Δημ. Μπόμπολας Θεωδ.και Βατούγιας Γεωρ. ήταν της Γ! ΜΚ

 Εκεί στόν περίβολο του Κολοκασίδη βρήκαν και αλλους στρατιώτες του τάγματος, δεν πέρασαν λίγα λεπτά και πέφτουν δύο βλήματα 4.2" στον σταθμό Διοικήσεως. Σκοτώθηκαν τέσσερις Κύπροι στρατιώτες και τραυματίστηκε ο διοικητής του τάγματος καθώς και ο καταδρομέας Φωτιάδης ο οποίος σφάδαζε απο τούς πόνους και αιμοραγούσε ακατάσχετα.τοποθέτησαν νεκρούς και τραυματίες σε ένα φορτηγό και τούς πηγαν στο νοσοκομείο.

Ο Κοϊμτζογλου προσπάθησε να έρθει σε επαφή με τόν Μπικακη και δέν μπόρεσε γιατι το ύψωμα 180 οι τούρκοι τό χτυπούσαν με καταιγιστικά πυρά και δέν άφησαν κανένα περιθώριο στον Κρητικο καταδρομεα να προσεγγίσει. Αφού έγινε αυτό ήρθε ένα αυτοκινητο άσπρο σάν φορτηγάκι στο οποίο επιβιβάστηκαν ο Βαλέρας,ο Βατούγιας και ο Χόλης και κινήθηκαν για το ύψωμα 190, οταν ανεβήκαν επάνω υπήρχαν στρατιώτες επίστρατοι και προωθήθηκαν πιό μπροστά από την δική τους γραμμή.
Στο στοιχείο μετά τον τραυματισμό του Φωτιάδη εμειναν ο Κοϊμτζογλου ο Μπομπολας και ο Καβακιώτης,προωθήθηκαν και περίμεναν να δούν τι θα γίνει πρίν την κατάπαυση του πυρός.  Καποια στιγμή άρχισε να έρχεται απο την σχόλη Γρηγορίου ένας ουλαμός, ο Κοϊμτζογλου έδωσε εντολή να ρίξουν.

 Πίσω απο τα άρματα ακολουθούσε πεζικό το οποίο βαλλόταν από ένα πενηντάρι που χειριζόταν ένας επίστρατος,έριξαν τέσσερα βλήματα χωρίς να πετύχουν στόχο, καποια στιγμή ο Μπόμπολας έφυγε να πάει κάτω στο ραουνταπάουτ να φέρει βλήματα, εκεί βρίσκει τον Μπικάκη τον Σερέτη και τους άλλους πού προσπαθούσαν να βάλουν μπρος το bedford για να φύγουν γιατί νόμιζαν, οτι η ομαδα του Κοϊμτζογλου είχαν σκότωθη.

Ο Μπόμπολας τούς εξηγεί πώς ακρίβως εχουν τα πράγματα, παίρνει τον Μπικάκη και δύο βλήματα και ανεβαίνουν επάνω. Ερχόμενοι , τα αρματα είχανε φτάσει ήδη στα 100 μέτρα. Ρίχνει ενα βλήμα ο Μπικακης  και χτυπάει ένα άρμα το οποίο παίρνει φωτιά , κατόπιν αυτού πήρε θάρρος  κι ο άλλος σκοπευτής και έριξε χτυπώντας ακόμη ένα άρμα του οποίου έφυγε ο πύργος, όταν πήραν φωτιά και καιγόντουσαν, τα άλλα έκαναν ολοταχώς πίσω. Μετά ακολούθησε εκεχειρία. Παρέμειναν στο ύψωμα 190 έως τις 19 Αυγούστου 1974.

  ΥΠΛΓΟΣ ΚΟΪΜΤΖΟΓΛΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ:

   Η μάχη στό ύψωμα Κολοκασίδη ήταν καθοριστική για τήν τύχη της Λευκωσίας, γιατί σύμφωνα με τον πρωταγωνιστή της σύγκρουσης Νίκο Κοϊμτζογλου <<αν οι Τούρκοι προχωρούσαν, μαζί με το πεζικό που ακολουθούσε, θα έπαιρναν και την υπόλοιπη Λευκωσία.>>

   ΚΜΕΑΣ Γ! ΜΚ ΣΕΡΕΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

                                    
Ο Σερέτης εξιστορεί τα γεγονότα της 16ης Αυγούστου, γεγονότα που σφυρηλάτησαν ισχυρή φιλία με τον Μανώλη Μπικάκη μετά την διαταγή να μεταβούν στο ύψωμα 180 έμειναν εκεί: Δέν ήταν δυνατόν να σταθούμε γιατί βαλλόμασταν απο τα πάντα, από αεροπορία από όλμους  από πυροβολικό.Ο Μανώλης ο Θέος να τόν αναπάυσει, ήθελε να πάμε. του είπα όχι.

 Ηταν σαν να πηγαίναμε σε αυτοκτονία, βλέπαμε τα άλλα δύο στοιχεία  ο Φωτιάδης πήγαινε στη ford. Ξαφνίκα βλέπω να πέφτουν πάνω τους τρία βλήματα από όλμους. Προσπαθήσαμε να έρθουμε σε επαφή μαζί τους αλλά ήταν αδύνατο. Πήγαμε εκεί και βλέπω την ζώνη του Φωτιάδη γεμάτη αίματα.

Βλέπω τον Κοϊμτζογλου και μου λέει πάρτε όσα βλήματα μπορείτε και πάμε στο ύψωμα. Στο ύψωμα είδαμε τα άρματά και το πεζικό των Τούρκων. Χτυπήθηκαν και από τα δύο στοιχεία και του Καβακιωτη. Κανεις δεν μπορεί να πεί ποιός πέτυχε τα περισσότερα. σαφώς ο Μανώλης ήταν ποιό εμπειρος και θα είχε καλυτερες επιτυχίες. Η αντίδραση μας ήταν να καλυφθούμε για να ζήσουμε και στη συνέχεια να τους κάνουμε όση περισσότερη ζημιά μπορούσαμε.